Job 42
07Dou de HEER tegen Job sproken haar, richtte hai t woord tou Elifaz oet Teman: "Ik bin slim grammiedeg op die en dien twij kammeroaden, omreden ie hebben nait goud over mie sproken, wat mien knecht Job wél doan het.
08Doarom mout ie mit zeuven jonge bollen en zeuven schoaprammen noar mien knecht Job goan en n brandovver brengen veur joezulm. Job, mien knecht, zel veur joe beden, want allenneg hom bin ik goudgezind. Den zel ik joe niks aandoun, ook al heb ie nait goud over mie sproken, wat mien knecht Job aal doan het."
09Elifaz oet Teman, Bildad oet Suach en Sofar oet Naäma, deden zo as de HEER zegd haar en de HEER was Job goudgezind.
10 Noadat Job veur zien vrunden beden haar, brochde de HEER n omkeer in t löt van Job en gaf hom dubbeld zoveul as wat e eerst had haar.
11 Aal zien bruiers en zusters, en elk dij hom vrouger kend haar, kwammen bie hom thoes om mit hom te etendrinken. Ze betuugden heur mitleven en troostten hom, om ale rampen dij de HEER over hom kommen loaten haar. Ze gavven hom elk n geldstok en n golden ring.
12 De HEER zegende Job noatied nog meer as vrouger. Zo kreeg e vattiendoezend schoapen en sikken, zèsdoezend kemélen, doezend span ozzen en doezend ezels.
13 Hai kreeg ook zeuven jonges en drij wichter.
14 Oldste dochter haitte Jemima, twijde Kezia en daarde Keren-Happuch.
15 In t haile laand wazzen der gain nuverder vraauwlu te vinden as Job zien wichter. En heur pa gaf heur net zo'n groot aarfdail as heur bruiers.
16 Job leefde dou nog honderdvatteg joar en hai zag zien kinder en kindskinder groot worden, tot in t vaaierde geslacht.
17 Dou kwam Job oet tied, hoog op older en voldoan van t levent.
|
